Kopyalanabilir Eserlerin Satışı
Müzik ve sinema eserleri gibi kopyalanabilir eserin ucuz sayılmayacak fiyatlarla satılmasını küçük yaşlarımda garip karşıladığımı hatırlıyorum. Ben bir sanat eseri yaratıcam, insanlar onu beğenecekler, beni takdir edecek ve bana hayranlık duyacaklar ve tüm bunları yapmak için bana para ödeyecekler. Haadi caanıım! Tabi o paranın önemli bir kısmı bu eserleri oluşturan kişilere değil dağıtan şirketlere falan gidiyor. Diyorum ki dağıtım artık şu şekilde olsun: Eserini yapan internete koysun ve millet indirip dinledikçe, izledikçe sanatçı ünlensin, zevklensin. Hem araya kimse girmemiş olur hem de eserler ticaret amacıyla yönlendirilmemiş olur (bkz: günümüz pop müziği). Peki bu sanatçılar nereden ekmeğini kazanacak? Kendilerini sevenlerin bağışlarından. Peki bu miktar çalışmalarını devam ettirmelerine yetmeyecek seviyede olursa? O zaman devam etmeyecekler. Tabi bu durumda 100 milyon dolarlık filmlerin çekilmesini de beklememek lazım. En azından müzik için olabilir bence. Zaten bir insanın şarkı yaparak dolar milyoneri olması pek adil olmasa gerek.
burak on September 5th, 2005
bu müzik dinsel olaylardan doğmuş ya, topluluğun şamanı, büyücüsü falan sonradan müzik diyecekleri bişey yapıyomuş demek ki… herhalde işe de yarıyordu bunların yaptıkları. müzisyen/büyücü/ruhani alim, ne demeli bilmem ama halk bunları besliyordu belki de. iş bölümü işte… bunlar da böyle. hani sonda şarkı yaparak dolar milyoneri olur mu falan demişin ya, ondan şeyettirdiydim…